Stand by mode on

Hayat akıp gidiyor, ben yanında duruyorum. "Çember"in dışında kafam. Sıkılıyorum. Evet bir sürü meşgalem var: dersler, okula gitme-gelme, arkadaşlarla takılma... Ama bir eksik var. Her zaman yanımda olacağını sandığım biri. Değil. Hissedemiyorum. Özledim. O dönünce ne değişecek onu da merak ediyorum. Hala yalnız olacağımı düşünüyorum.