1 Aralık 2009

Pasif Yalancı - IV

“Hiç gezdin mi Topkapı’yı?”

“Evet, ilkokuldayken günübirlik götürmüşlerdi. Aklımda tek kalan kaşıkçı elmasıyla, harem bölümü.”

“Siz erkeklerin aklında kalan zaten ya ihtişamlı nesneler ya da kadınların mahremiyeti!” diyecek oldu.

“Ayıp ediyorsun Ayça ama. Genelleme erkekleri bu kadar. Kime yan gözle baktığımı gördün?” dedim usulca. Başını biraz geri çekip yana eğdi,

“Bilmem, onu kalbindeki kız düşünsün, bana ne!” dedi gülerek. Ne yapmaya çalışıyordu bu kız? Ağzımı mı yokluyordu yoksa? Gerçeği söylesem mi hemen dürüstlük edip, “Sevgilim yok Ayça, doğru düzgün de olmadı zaten!” desem mi? Ama bugün benim günüm, kararlarımda özgürüm, denizin ortasındayım.

“Kıskandıracak bir kız var aslında.” dedim muzipçe.

“Yapma ya?” dedi ama gözlerindeki heyecan bir anda gölgelendi, “Kimmiş peki? Ne zamandır arkadaşız seninle, bu konuda hiç konuşmadık. Ben tanıyor muyum bu şanslı kızı?” Hayda! Neden şanslı oldu şimdi benim hayali sevgilim? Var bu işin içinde bir iş ama hadi neyse.

“Yok, sen tanımazsın, dershaneden bir kız.” dediğimde de keşke söylemez olaydım diye geçirdim içimden. Kızın yüzünden düşen bin parça oldu bir anda. Ne oluyordu ki ona? Ben mi saf delikanlıyı oynuyordum yoksa Ayça’ya söylediğim minik yalan onda gerçekten de tamiri olmaz bir yara mı açmıştı. Eyvah! Baltayı taşa vurduk daha ilk adımdan. Meğer meğer beni mi beğeniyordu? Yok canım daha neler… Ama ya öyleyse? Aklıma bir anda geçen hafta okula götürdüğüm gitarımı çaldığım sıra geldi. Öğle teneffüsüydü ve sınıftaydım. Gitar hocamın verdiği şarkıya çalışıyordum. Övünmek gibi olmasın, abimden bir yıl sonra başlamış olsam da ondan çok çok daha iyi çalıyorum. Evde elimden düşürmediğim için o da avucunu yalıyor çaresiz. O gün de okula götürmüştüm ama amacım sınıfta caka satmak değildi, zaten çok tenha bir zamanı seçmiştim kendime. Arif’le Mithat pencere kenarında durmuş bir şeyler konuşuyorlardı. Ben de tıngırdatıyordum işte. Sınıfa Ayça girdi ama notaların sesini duyar duymaz sanki büyülenmiş gibi yanıma yöneldi ve hemen önümdeki sıraya oturdu. Gitarla birlikte ben iki kişilik sırayı kaplıyordum çünkü. Hayran hayran gitara bakmaya başladı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder